NATIVE CHARM
SALUTATIONS TO SRI KRISHNA- GURUR GARIYAN!
We have seen (in the last 4 posts) that the Gita is our greatest scripture, and Bhagavan advocates ananya bhakti as THE ultimate sadhana. Sri Krishna thus emerges as our greatest Guru- gurur gariyan, in the words of Arjuna. We should all feel immensely grateful to this scion of the Bharata dynasty for getting this supreme teaching from Bhagavan.
But there is another reason we should be grateful to him. In our religious lore, we get lot of stotra literature. Many sources have contributed to it: devas like Indra, Rishis,Sages and Munis, learned people. Even Rakshasas like Ravana have composed stotras!
But Arjuna is unique. He was a comrade (sakha) of Bhagavan. Sri Krishna Himself said that he was endowed with the divine qualities (daiva sampat). He was called sinless- anagha. Bhagavan called him dear- Ishtosi, priyosi. Our tradition considers him inseparable twin of Bhagavan- in the form Nara-Narayana. When we have prayers composed by him, therefore, it must be special .This is what we have in chapters 10 and 11 of the Gita.
When Arjuna listens to the Vibhutis of Bhagavan and beholds His Universal Form, he is overwhelmed and spontaneously sings Bhagavan's glories. Can we get more exalted prayers anywhere? Let us also recite the stotra uttered by Arjuna.
कार्पण्यदोषोपहतस्वभावः
पृच्छामि त्वां धर्मसंमूढचेताः।
यच्छ्रेयः स्यान्निश्िचतं ब्रूहि तन्मे
शिष्यस्तेऽहं शाधि मां त्वां प्रपन्नम्।।2.7।।
पृच्छामि त्वां धर्मसंमूढचेताः।
यच्छ्रेयः स्यान्निश्िचतं ब्रूहि तन्मे
शिष्यस्तेऽहं शाधि मां त्वां प्रपन्नम्।।2.7।।
Karpanya doshopa hatasvabhaava:
pruchchami tvaam dharma sammudha chetaa:
Yat sreya: syaan nischitam bruhi tanmae
Sishyastaeham saadhi maam Tvaam prapannam.
This is what initiates the Gita teaching proper. Here, Arjuna submits in humility to Bhagavan and seeks from Him the wisdom that will save him from evil and lead to his welfare. Let us too submit likewise .
परं ब्रह्म परं धाम पवित्रं परमं भवान्।
पुरुषं शाश्वतं दिव्यमादिदेवमजं विभुम्।।10.12।।
Param Brahma param dhama
pavitram paramam bhavaan
Purusham saasvatam divyam
Aadi devam ajam vibhum.
आहुस्त्वामृषयः सर्वे देवर्षिर्नारदस्तथा।
असितो देवलो व्यासः स्वयं चैव ब्रवीषि मे।।10.13।।
असितो देवलो व्यासः स्वयं चैव ब्रवीषि मे।।10.13।।
Aahustva mrushaya: sarvae
Devarshi Naradas tatha
Asito Devalo Vyasa:
Svayam chaiva braveeshi mae
सर्वमेतदृतं मन्ये यन्मां वदसि केशव।
न हि ते भगवन् व्यक्ितं विदुर्देवा न दानवाः।।10.14।।
न हि ते भगवन् व्यक्ितं विदुर्देवा न दानवाः।।10.14।।
Sarvameta dr
Sarvameta Sarvameta drutam manye
Yanmaam vadasi Keshava
Nahitae Bhagavan vyaktim
Vidur deva na daanava
स्वयमेवात्मनाऽत्मानं वेत्थ त्वं पुरुषोत्तम।
भूतभावन भूतेश देवदेव जगत्पते।।10.15।।
भूतभावन भूतेश देवदेव जगत्पते।।10.15।।
Svayam aeva atmanaatmaanam
Vetya tvam Purushottama
Bhuta bhavana bhutesha
Deva deva jagat patae
त्वमक्षरं परमं वेदितव्यं
त्वमस्य विश्वस्य परं निधानम्।
त्वमव्ययः शाश्वतधर्मगोप्ता
सनातनस्त्वं पुरुषो मतो मे।।11.18।।
त्वमस्य विश्वस्य परं निधानम्।
त्वमव्ययः शाश्वतधर्मगोप्ता
सनातनस्त्वं पुरुषो मतो मे।।11.18।।
Tvam aksharam paramam vedhitavyam
Tvamasya visvasya param nidhaanam
Tvam avyaya; saasvata dharma gopta
Sanaatanastvam purusho matae mae
अनादिमध्यान्तमनन्तवीर्य
मनन्तबाहुं शशिसूर्यनेत्रम्।
पश्यामि त्वां दीप्तहुताशवक्त्रम्
स्वतेजसा विश्वमिदं तपन्तम्।।11.19।।
मनन्तबाहुं शशिसूर्यनेत्रम्।
पश्यामि त्वां दीप्तहुताशवक्त्रम्
स्वतेजसा विश्वमिदं तपन्तम्।।11.19।।
Anaadi madhyantam ananta veeryam
Ananta baahum sashisurya netram
Pasyaami Tvaam deeptahutaasa vaktram
Sva tejasaa vishvamitam tapantam.
द्यावापृथिव्योरिदमन्तरं हि
व्याप्तं त्वयैकेन दिशश्च सर्वाः।
दृष्ट्वाऽद्भुतं रूपमुग्रं तवेदं
लोकत्रयं प्रव्यथितं महात्मन्।।11.20।।
व्याप्तं त्वयैकेन दिशश्च सर्वाः।
दृष्ट्वाऽद्भुतं रूपमुग्रं तवेदं
लोकत्रयं प्रव्यथितं महात्मन्।।11.20।।
Dyaava prutivyor ridamantaram hi
Vyaptam tva eikaena dishascha sarvaa:
Drushtvaatbhutam rupam ugram tavaeda
Lokatrayam pravyathitam mahaatman.
स्थाने हृषीकेश तव प्रकीर्त्या
जगत् प्रहृष्यत्यनुरज्यते च।
रक्षांसि भीतानि दिशो द्रवन्ति
सर्वे नमस्यन्ति च सिद्धसङ्घाः।।11.36।।
जगत् प्रहृष्यत्यनुरज्यते च।
रक्षांसि भीतानि दिशो द्रवन्ति
सर्वे नमस्यन्ति च सिद्धसङ्घाः।।11.36।।
Sthaanae Rishikesa tava prakeertyaa
Jagat prahrushyat anurajyatae cha
Rakshaamsi bheetaani disho dravanti
Sarvae namasyanti cha siddha sangha:
कस्माच्च ते न नमेरन्महात्मन्
गरीयसे ब्रह्मणोऽप्यादिकर्त्रे।
अनन्त देवेश जगन्निवास
त्वमक्षरं सदसत्तत्परं यत्।।11.37।।
गरीयसे ब्रह्मणोऽप्यादिकर्त्रे।
अनन्त देवेश जगन्निवास
त्वमक्षरं सदसत्तत्परं यत्।।11.37।।
Kasmaachcha thae na namaeran mahatman
Gariyasae brahmanopyaadikartrae
Ananta devesha jagannivaasa
Tvam aksharam sadasatparam tam.
त्वमादिदेवः पुरुषः पुराण
स्त्वमस्य विश्वस्य परं निधानम्।
वेत्तासि वेद्यं च परं च धाम
त्वया ततं विश्वमनन्तरूप।।11.38।।
स्त्वमस्य विश्वस्य परं निधानम्।
वेत्तासि वेद्यं च परं च धाम
त्वया ततं विश्वमनन्तरूप।।11.38।।
Tvam aadhi deva: purusha: purana:
Tvamasya vishvasya param nidhaanam.
Vaettaasi vedyam cha param cha dhaama
Tvayaa tatam vishvam ananta rupam.
from: www.mcremo.com/einstein.html.
वायुर्यमोऽग्निर्वरुणः शशाङ्कः
प्रजापतिस्त्वं प्रपितामहश्च।
नमो नमस्तेऽस्तु सहस्रकृत्वः
पुनश्च भूयोऽपि नमो नमस्ते।।11.39।।
प्रजापतिस्त्वं प्रपितामहश्च।
नमो नमस्तेऽस्तु सहस्रकृत्वः
पुनश्च भूयोऽपि नमो नमस्ते।।11.39।।
Vayur yama: agni varuna; sasaankha:
Prajapati: Tvam prapitamashcha.
Namo namastaestu sahasrakrutva:
Punascha bhuyo api namo namastae.
नमः पुरस्तादथ पृष्ठतस्ते
नमोऽस्तु ते सर्वत एव सर्व।
अनन्तवीर्यामितविक्रमस्त्वं
सर्वं समाप्नोषि ततोऽसि सर्वः।।11.40।।
नमोऽस्तु ते सर्वत एव सर्व।
अनन्तवीर्यामितविक्रमस्त्वं
सर्वं समाप्नोषि ततोऽसि सर्वः।।11.40।।
Nama: purastaadatha prushthatastae
Namostutae sarvata aeva sarva.
Anantaveerya amitavikramastvam
Sarvae samaapnoshi tatosi sarva:
सखेति मत्वा प्रसभं यदुक्तं
हे कृष्ण हे यादव हे सखेति।
अजानता महिमानं तवेदं
मया प्रमादात्प्रणयेन वापि।।11.41।।
हे कृष्ण हे यादव हे सखेति।
अजानता महिमानं तवेदं
मया प्रमादात्प्रणयेन वापि।।11.41।।
यच्चावहासार्थमसत्कृतोऽसि
विहारशय्यासनभोजनेषु।
एकोऽथवाप्यच्युत तत्समक्षं
तत्क्षामये त्वामहमप्रमेयम्।।11.42।।
विहारशय्यासनभोजनेषु।
एकोऽथवाप्यच्युत तत्समक्षं
तत्क्षामये त्वामहमप्रमेयम्।।11.42।।
पितासि लोकस्य चराचरस्य
त्वमस्य पूज्यश्च गुरुर्गरीयान्।
न त्वत्समोऽस्त्यभ्यधिकः कुतोऽन्यो
लोकत्रयेऽप्यप्रतिमप्रभाव।।11.43।।
त्वमस्य पूज्यश्च गुरुर्गरीयान्।
न त्वत्समोऽस्त्यभ्यधिकः कुतोऽन्यो
लोकत्रयेऽप्यप्रतिमप्रभाव।।11.43।।
तस्मात्प्रणम्य प्रणिधाय कायं
प्रसादये त्वामहमीशमीड्यम्।
पितेव पुत्रस्य सखेव सख्युः
प्रियः प्रियायार्हसि देव सोढुम्।।11.44।।
प्रसादये त्वामहमीशमीड्यम्।
पितेव पुत्रस्य सखेव सख्युः
प्रियः प्रियायार्हसि देव सोढुम्।।11.44।।
किरीटिनं गदिनं चक्रहस्त
मिच्छामि त्वां द्रष्टुमहं तथैव।
तेनैव रूपेण चतुर्भुजेन
सहस्रबाहो भव विश्वमूर्ते।।11.46।।
मिच्छामि त्वां द्रष्टुमहं तथैव।
तेनैव रूपेण चतुर्भुजेन
सहस्रबाहो भव विश्वमूर्ते।।11.46।।
ततः पदं तत्परिमार्गितव्य
यस्मिन्गता न निवर्तन्ति भूयः।
तमेव चाद्यं पुरुषं प्रपद्ये
यतः प्रवृत्तिः प्रसृता पुराणी।।15.4।।
यस्मिन्गता न निवर्तन्ति भूयः।
तमेव चाद्यं पुरुषं प्रपद्ये
यतः प्रवृत्तिः प्रसृता पुराणी।।15.4।।